I plodna, a i okultna...Tikva.
Zbirka pripovedaka koja govori o apsurdu, nesrećnim slučajevima, parodiji, tajanstvenim nestancima, crnim humorom, nepovezanim i neverovatnim događajima, poetikom ludila, tučama, ubistvima, ispadanju ljudi kroz prozor...Sve su ovo samo pojedine krhotine groteskne i crnohumorne slike sveta u neobičnim antipričama parodičara Harmsa. On je čvrsto verovao da logika ne predstavlja važnost za stvaranje umetnosti.
Kao što se estetika pisca temelji na uverenju da se unutrašnje, ujedno i bitno značenje stvari i reči pronalazi tek kada se one postave izvan njihove praktične funkcije, tako se i jedan od objekta, pravljen za ovo delo, izvlači iz unutrašnjosti i postaje praktična forma.
Element koji je korišćen za sva tri ciklusa ovog kompleksnog dela Danila Harmsa, svakako jeste tikva i njeni sastojci. Tikva kao jedini i glavni sastojak ima semenke, ali je karakteristična i po svojoj jakoj narandžastoj boji.
Konkretno na prvoj korici knjige, korišćena je jedna polovina presečene tikve u kojoj sam umetnula slovo C koje sam ostavila da zajedno sa buđanjem tikve, dobije svoju teksturu i drugačiji izgled. Na ovom objektu ništa naknadno nisam dorađivala, već sam prosto pustila da priroda uradi svoje, da stvori jedinstveni i svakako neponovljiv oblik. Proces fotografija je urađen iz više puta, jer se ovaj objekat može fotografisati u nedogled, jer svakim danom menja svoj izgled, teksturu ali i oblik.
Pisac apsurda.
Kao što je samo delo apstraktno, ne sadrži nikakav praktični smisao, ne sadrži siže, praktično nema ni početak ni kraj, tako je i element tikve povezan, kao jedna veličanstvena biljka, najstarije gajena, svestrana jer koristi svaki deo sebe a opet bez nekog praktičnog smisla. Isto kao što je Harmsovo delo apstraktno, tako je i tikva jedna biljka koja ima dosta različitih simbola i obeležja. U pravoslavnim običajima predstavlja simbol plodnosti, zdravu hranu. U Vojvodini je obeležje načina života, tradicije... U zapadnim zemljama predstavlja ukras, kult smrti. Svi njeni elementi su jestivi i korisni, a opet apstraktni u svojoj postojanosti.
Za Slučajeve II, koristila sam drugo odsečeno parče tikve, koje je isto prošlo kroz proces stajanja i sasušivanja, a na kraju i budjavosti. S’obzirom da je ovo parče tikve bilo tanje i manje, automatski nije dobilo toliko na formi budjavosti koliko na formi truljenja, tj. isušivanja. Samim tim i izgleda iskrivljeno i savijeno iznutra i čini potpuno “novu apsurdnu priču”. Unutar tog osušenog i budjavog parčeta tikve, naknadno sam izgulila naslagu buđe, da bi dobila novi, sveži sloj tikve, koji je spreman za ponovno prirodno eksperimentisanje i procesualno truljenje, i time napravila oblik slova C koje takvo, samo po sebi, čini dizajn korice “Slučajeva II”.
Parodija je njegovo srednje ime.
On iz svakodnevnog života izvlači parodiče situacije, i pretvara ih u delo. One su često bez poente, smisla, značenja, strukture... Oštar je prema čitaocima i bez trunke poštovanja je prema dotadašnjim književnim normativima.
U “poslednjem slučaju”, poslednji element...Semenke.
Isto ono belo slovo unutar tikve iz “Slučajeva I”, izvadivši ga, rešila sam da njemu dam poseban oblik i formu. Prethodno izvađene i osušene semenke sam lepila na formu slova C, i time ostavila mogućnost da ono stoji samo za sebe i čini svojstvenu formu, ili da se, tako rešeno, vrati u početnu formu iz koje je izvađeno.
Dizajn korica svih Harmsovih dela rešena je na isti način kao i ostala dela edicije. Uvek dominira centralno postavljeno slovo C kao glavni element. Tekstura je takođe ono što ova tri dela odvaja od ostatka celokupne edicije. Apstraktna tekstura koju je priroda sama načinila, bez ikakvog mešanja drugih elemenata. Tu je i centralno postavljen naziv dela i pisca, kroz zlatotisak, dok je rikna, na jednostavan način, rešena kroz korišćenje klasičnih elemenata i za nijansu drugačijih ornamenata od ostatka ove celokupne edicije ruskih klasika.
Daniil Ivánovich Yuvachev or Yuvachyov was born in St. Petersburg, into the family of Ivan Yuvachev, a member of the revolutionary group The People's Will. By the time of his son's birth, the elder Yuvachev had already been imprisoned for his involvement in subversive acts against Tsar Alexander III and had become a philosopher.
Daniil invented the pseudonym Kharms while attending Saint Peter's School. There are some assumptions that this might have been influenced by his fascination with Arthur Conan Doyle's Sherlock Holmes, as the two words (Holmes and Harms) start and end similarly, as well as a number of other theories. While at Saint Peter's, he learned the rudiments of both English and German, and it may have been the English "harm" and "charm" that he incorporated into "Kharms". Throughout his career, Kharms used variations on this name and the pseudonyms DanDan, Khorms, Charms, Shardam, and Kharms-Shardam, among others.
In 1924, he entered the Leningrad Electrotechnicum, from which he was expelled for "lack of participation in socially conscious activities".
